روز گذشته خبر ترور یکی از روحانیون ساده در خیابان شهدا داغ ترین موضوع شهر بود و همه خبرگزاری ها و مردم  از قتل دلخراش روحانی جوان و ساده همدانی صحبت می کردند. خبری که هنوز هم فکر کردن به آن دشوار است و موج نا امنی را در ذهن مردم شهر ایجاد می کند. درست بعد از انتشار این خبر فرد ضارب در صفحه شخصی اینستاگرامش اعلام می کند که یک آخوند را به قتل رسانده است و در همین فاصله تعداد فالور های قاتل از 42k  به بالای 50k  می رسد.

نکته قابل تامل این است که پست های صفحه اینستاگرام فردی که تصاویر سلاح و خشونت را به اشتراک گذاشته تا این حد پر مخاطب است و بعد از اعتراف به قتل پر مخاطب تر می شود. سوال اینجاست که آیا فضای اینستاگرام باید مکانی برای ترویج فحشا و فساد و خشونت و قتل باشد؟ و چرا پدیده ای مانند قتل که از نظر همه مردم ناپسند و غیر قابل بخشش است تا این حد مورد اقبال در فضای مجازی قرار می گیرد؟ و ایا افرادی که با دنبال کردن این قاتل به او شخصیت مجازی می دهند و توهم مهم بودن را در وی ایجاد می کنند در دنیای واقعی حاضر هستند خود یا عزیزانشان به دست یک نفر مانند این قاتل، مضروب شود؟

وقتی یک شبکه اجتماعی مانند اینستاگرام می تواند تا این حد باعث بیگانگی از ارزشهای انسانی شود و توحش را ترویج و تبلیغ کرده و طرفداران زیادی را جذب خود کند آیا نباید نظارتی از سوی نهادهای دولتی بر آن وجود داشته باشد؟  فضایی که با ایجاد موجهای کثیف و متعفن فرهنگی باعث بی هویتی انسانها و کم رنگ شدن انسانیت گشته و همه ارزشها در این فضا در لایک های کیلویی و فالورهای بیشتر خلاصه می شود.

هر روز قتل های زیادی با ترویج در اینستاگرام رخ می دهد. قتل هایی که از دید همگان پنهان است. وقتی دختران نوجوان در این فضا و تحت تاثیر فرهنگ آن نجابت و عفت خود را به قتل می رسانند همه سکوت کرده اند. وقتی هویت انسانی زنان در پشت نگاههای جنسی و لایک های بی هویت اینستاگرامی مظلومانه جان می دهد هیچ کس اعتراض نمی کند. وقتی فرهنگهای غلط به اصطلاح غربی جایگزینی حیوانات به جای انسان در جایگاه فرزند و همسر و .... به راحتی از سوی مردم پذیرفته شده و هزاران لایک می خورد هیچ کس حس نمیکند بخشی از انسانیت را کشته اند. حتی امروز که یک انسان به قتل رسیده نیز هیچ کس اعتراضی به این فضای مسموم نمی کند و عده بسیاری با دنبال کردن قاتل در اینستاگرام مهر تایید بر اینگونه اعمال خشونت بار زده و به مروجان قتل و خشونت می پیوندند.

به راستی بر سر نوجوانانی که تشنه شهرت و قدرت و معروف شدن هستند در این فضا چه خواهد امد؟ آیا «بهروز حاجیلو» یا دیگر افرادی که مانند وی  قتل و خشونت را در این فضا به تصویر می کشند و با این شیوه به شهرت و فالور های بیشتر می رسند بر ذهن خام نوجوانان پر هیجان اثر نخواهند گذاشت؟  کدام نهاد باید بر فضای شبکه هایی مانند اینستاگرام که از نوجوان تا پیر را درگیر کرده و به بنیاد رسمی فرهنگ سازی در جامعه شده است نظارت کند.

انتهای پیام/