16. ارديبهشت 1399 - 5:56   |   کد مطلب: 6994
زن از لحاظ جسمی لطافت و زیبایی و جذابیت خاصی دارد؛ به همین دلیل بیشتر مورد توجه و نگاه دیگران قرار می گیرد. در حالی که مرد این­گونه نیست. از همین رو باید مراقب باشد این زیبایی و لطافت او وسیله ای برای جذب نامحرمان و هوس­بازی افراد هوس­باز قرار نگیرد.
حجاب برتر، صدفی برای مروارید زیباتر

به گزارش  شبنم ها به نقل از پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس، معمولا شما دختران پاک و معصوم، شما دسته گل های بهشتی که در سن حساس نوجوانی به دنبال زیبایی و جذابیت‌ها و زرق و برق‌های دنیوی هستید واین همه رنگ ولعاب و تنوع اطراف شما را احاطه کرده برایتان این سؤال پیش می آید که چرا ما مجبوریم حجاب داشته باشیم و زیباییهایمان را بپوشانیم ؟

در این متن خدای نکرده قصد من نصیحت و پند و اندرز یا الزام شما به مسئله حجاب نیست بلکه می خواهم حقیقت پوشش برای شما فرشته های روی زمین روشن شود قبل از این که الگو های غلط و وسوسه های شیطانی باطن پاکتان را احاطه کند.

شما باید بدانید که زن از لحاظ جسمی لطافت و زیبایی و جذابیت خاصی دارد؛ به همین دلیل بیشتر مورد توجه و نگاه دیگران قرار می گیرد. در حالی که مرد این­گونه نیست. از همین رو باید مراقب باشد این زیبایی و لطافت او وسیله ای برای جذب نامحرمان و هوس­بازی افراد هوسباز قرار نگیرد. حجاب برای زن وسیله ای برای حفظ او از تیرهای زهرآلود و نگاه­ های هوس­بازان و جلوگیری از سوء استفاده دیگران است. حتما مثال مروارید در صدف را شنیده اید که زن مانند مروارید است و صدف از آن مروارید محافظت می کند و یا این که جواهر هر چه قیمتی تر باشد باید در نگهداری آن بیشتر دقت کرد حالا شما تصور کنید همان جواهر هستید و با توجه به این که خداوند بیشتر از همه شما را دوست دارد دستوراتی برای حفظ و نگهداری از شما داده که به نمونه هایی از آنها اشاره می کنیم:

فرشته های زمینی! همان خدا یی که زیباست و زیبایی ها را دوست دارد در کتاب قرآن ریزترین دستورات زندگی ما را بیان فرموده و برای کوچکترین مسائلی که حتی فکرش را نمی کنیم مسیر را روشن کرده است.

با هم به بیان نمونه هایی از آیات قرآن کریم در خصوص حجاب و پوشش می پردازیم :

قرآن کریم وقتی درباره حجاب سخن می‏گوید می‏فرماید: حجاب عبارت است از احترام گذاشتن و حرمت قائل شدن برای زن که نامحرمان او را از دید حیوانی ننگرند .

خداوند در آیه 59 سوره احزاب می فرماید :

 "یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّأَزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِن جَلَابِیبِهِنَّ ذَلِکَ أَدْنَى أَن یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا"

" اى پیامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: جلبابها (روسرى‏هاى بلند) خود را بر خویش فروافکنند، این کار براى اینکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند بهتر است ، (و اگر تا کنون خطا و کوتاهى از آنها سر زده توبه کنند) خداوند همواره آمرزنده رحیم است".

عزیزان؛ خدا وند بزرگ و مهربان در این آیه به خاطر این که زنان با ایمان نباید بهانه و مستمسکی به دست مفسده جویان بدهند ، می فرماید: به زنان مؤمنه بگو روسری های بلند خود را چنان بپوشند که از کسانی که حجاب درستی ندارند شناخته شوند تا مورد آزار و اذیت افراد هرزه قرار نگیرند و در آخر آیه برای این که افراد خطا کار نگران نباشند می فرماید: خداوند غفور و رحیم است و کوتاهی های گذشته افراد جاهل را می بخشد.

البته خداوند به مردان هم دستوراتی داده است؛

روزى در هواى گرم مدینه زنى جوان و زیبا درحالى که طبق معمول روسرى خود را به پشت گردن انداخته و دور گردن و بناگوشش پیدا بود از کوچه عبور مى‏کرد، مردى از اصحاب رسول خدا از طرف مقابل مى‏آمد. آن منظره زیبا سخت نظر او را جلب کرد و چنان غرق تماشاى آن زن زیبا شد که از خودش و اطرافش غافل شده و جلو خودش را نگاه نمى‏کرد. آن زن وارد کوچه‏اى شد و جوان با چشم خود او را دنبال مى‏کرد. همان‏طور که مى‏رفت ناگهان استخوان یا شیشه‏اى که از دیوار بیرون آمده بود به صورتش اصابت کرد و صورتش را مجروح ساخت. وقتى به خود آمد که خون از سر و صورتش جارى شده بود. با همین حال به حضور رسول اکرم رفت و ماجرا را به عرض رساند. اینجا بود که آیه 30 سوره مبارکه نور نازل شد: «قُلْ لِلْمُؤْمِنینَ یَغُضّوا مِنْ ابْصارِهِمْ و... »

خداوند به رسول (ص) خطاب می کند به مؤمنان امر کن چشم خود را از زنان نا محرم بپوشند و بر چهره و اندام آنها خیره نشوندو...

همچنین در آیه 31 سوره نور اشاره دقیقی به بحث حجاب و عفاف کرده و می فرماید:

"وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُوْلِی الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاء وَلَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ"

 "و به زنان با ایمان بگو چشمهاى خود را (از نگاه هوس‏آلود) فروگیرند، و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را- جز آن مقدار که نمایان است- آشکار ننمایند و (اطراف) روسرى‏هاى خود را بر سینه خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود)، و زینت خود را آشکار نسازند مگر براى شوهرانشان، یا پدرانشان، یا پدر شوهرانشان، یا پسرانشان، یا پسران همسرانشان، یا برادرانشان، یا پسران برادرانشان، یا پسران خواهرانشان، یا زنان هم‏کیششان، یا بردگانشان (کنیزانشان‏)، یا افراد سفیه که تمایلى به زن ندارند، یا کودکانى که از امور جنسى مربوط به زنان آگاه نیستند و هنگام راه رفتن پاهاى خود را به زمین نزنند تا زینت پنهانیشان دانسته شود و همگى بسوى خدا بازگردید اى مؤمنان، تا رستگار شوید"

اگر دقت کنید خدا در این آیه دستور کاملی از عفت و پوشش و محرم و نامحرم را برای زیباترین بندگانش (زنان) باز گو کرده و فرموده : نگاه حرام به نامحرم نداشته باشیم – پاک دامن باشیم – زیباییهای خودمان را (قسمت های زیبای بدن، زیور آلات – آرایش بدن و...) از نامحرم بپوشانیم و حتی به افراد محرم و نامحرم ما هم تک تک اشاره کرده است .

علاو بر این آیات که به آن اشاره شد ما روایاتی از امامان معصوم و بزرگان دینی نیز داریم که به بحث حجاب اشاره کرده اند:

حضرت علی (ع) می فرمایند:

«إیّاکَ أن تَتَزَیَّنَ لِلنّاس و تُبارِزُ اللهَ بالمَعاصی»

(بپرهیز از این که برای دیگران خود را بیارایی و به وسیله ی انجام گناه با خدا به ستیز برخیزی).

 در جایی دیگر فرموده اند : «عَلَیکُم بِالصَّفیقِ مِن الثیاب، فَاِنَّ مَن رَقَّ ثوبَهُ رَقَّ دینَهُ»

(لباس ضخیم بپوشید؛ زیرا هر کس لباسش نازک و بدن نما باشد، نشانه ی سستی و ضعف دین اوست).

و نیز فرموده اند:

یَظْهَرُ فِی آخِرِ الزَّمانِ وَ هُوَ شَرُّ الاَْزْمَنْةِ نِسْوَةٌ کاشِفاتٌ عارِیاتٌ مُتَبَرِّجاتٌ مِنَ الدِّین خارجاتٌ فِی الْفِتَنِ داخِلاتٌ مائِلاتٌ اِلی الشَّهَواتِ وَ مُسْرِعاتٌ و اِلَی اللَّذّاتِ مُسْتَحِلاّتُ المُحَرَّمات وَ فی جَهَنَّمَ خالِداتٌ؛

در آخرالزمان که بدترین زمان هاست، زنانی هستند که پوشیده اما برهنه اند و از خانه با خودآرایی بیرون می آیند. اینان از دین بیرون رفته اند و در فتنه ها وارد شده و به شهوات تمایل پیدا کرده اند و به کوی لذات نفسانی در شتابند و حرام ها را حلال می دانند و در دوزخ به عذاب ابدی گرفتارند.

(امروزه پاسخ این سؤال روشن شده است که بعضی زنان پوشش دارند ولی بدحجاب یا بی حجابند، پوشش دارند ولی عریان و برهنه اند.)

امام صادق (ع) نیز می فرمایند :

اگر زن عفت داشته باشد به دنیا می ارزد وگرنه به خاک هم نمی ارزد. (پوشش زن در اسلام ص 104)

شنیدن روایتی  در مورد حضرت زهرا سلام ا... علیها خالی از لطف نیست :

در کتاب بحار الانوار حدیثی زیبا به نقل از حضرت علی(علیه السلام) آمده که آن حضرت می فر مایند: «روزی ما نزد پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) نشسته بودیم. پیامبر فرمود: به من خبر دهید، بهترین چیز برای زنان چیست؟ همه ی ما ماندیم که چگونه سوال پیامبر را پاسخ دهیم تا اینکه از محضر آن حضرت پراکنده شدیم.

 من به سوی فاطمه(سلام الله علیها) رفتم و سوال پیامبر(صلی الله علیه و آله) را برای آن حضرت بازگو کردم و گفتم که همه ی ما در برابر سوال پیامبر نتوانستیم جواب دهیم.

 حضرت فاطمه(سلام الله علیها) فرمود: من جواب این سوال را می دانم و آن اینکه: بهترین چیز برای زنان این است که تا می توانند نه آنها مرد نامحرمی را ببینند و نه مردان نامحرم آنان را.

 پس من به سوی پیامبر برگشتم و سوال آن حضرت را مطرح نموده و در جواب گفتم: همانا بهترین چیز برای زنان این است که تا می توانند نه آنها مرد نامحرمی را ببینند و نه مردان نامحرم آنان را.

 رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود: قبلاً تو که نزد من بودی جواب آن را نمی دانستی، آیا تو در نزد دخترم فاطمه بودی؟ حضرت شگفت زده شد و فرمود: به درستی که فاطمه، پاره ی تن من است».

به قلم: مرضیه زادفرج

انتهای پیام /

دیدگاه شما

آخرین اخبار