به گزارش شبنم ها ، شاخه طوبی در یادداشتی نوشت: بانوان به عنوان نیمی از پیکر جامعه انسانی، همانند مردان در مشارکت عمومی، پایگاه و جایگاه مناسب دارند و نمی توان از نقش سازنده آنان چشم پوشید.

تاریخ اسلام سرشار از صحنه هایی است که زنان آفریدگار آن بودند. در این نوشتار برآنیم تا با مطالعه و بررسی آموزه های دینی و تاریخ اسلام به جواز حضور زنان در مشارکت عمومی و عرصه های مختلف اجتماع مانند، حضور در مساجد و دیگر اماکن عبادی بپردازیم،

از آن جایی که زنان بیشتر اوقات خود را صرف کارهای خانه و تربیت فرزندان شان می کنند و گاهی نیز مشکلات زندگی آنها را در تنگنا قرار می دهد نیاز دارند تا به گوشه ای بروند و با خود خلوت کنند و کمی آرامش بیابند.

مسجد خانه خدا در زمین، مرکز وحی، منبع فیوضات معنوی و برکات گوناگون برای نمازگزاران و جامعه اسلامی است و بی‏ گمان مکانی که چنین جایگاهی نزد خداوند دارد، حضور در آن، آثار فراوانی را خواهد داشت و بدون تردید شامل حال مکلفان و حاضران در مسجد اعم از زن و مرد نیز خواهد بود.

زنان برای پرورش فرزندان در دامن خود بیش از مردان به راز و نیاز احتیاج دارند, چرا که فرزندان کانونی نیاز دارند که هم آرام باشد و هم امین و هم پاک , که این هم در گرو داشتن ایمانی محکم میسور است .

عده ای از فقهای عظام شیعه معتقدند که نه تنها حضور بانوان در مسجد مانند دیگر عرصه های اجتماعی (البته با رعایت شئون اسلامی) جائز است، بلکه امری نیکو و مستحب می باشد.

دین اسلام نه تنها حضور بانوان را در مسجد و جماعات و به طور کلی در عرصه های مختلف اجتماعی و سیاسی و اقتصادی، فرهنگی و عهده داری سمت های مدیریتی و حتّی نظامی جایز شمرده، بلکه در برخی زمینه های یادشده، به ویژه در وضع ویژه زمان ما، شایسته و حتّی بایسته دانسته است.

چنانچه زنان بتوانند حجاب اسلامی و شئون زن مسلمان و عفاف و پاکدامنی را رعایت کنند، می توانند با حضور در مساجد از فضائل و آثار معنوی این مکان مقدس بهره برند و فضیلت نماز خواندن در مسجد برای آنان، همچون مردان است.

در زمان عمر زنان به امامت سلیمان بن ابی خثیمه انصاری، در رحبه مسجد، نماز جماعت می خواندند چنان که مردان به امامت ابی بن کعب نماز جماعت برگزار می کردند، عثمان مردان و زنان را یک جا جمع کرد ولی امیرالمومنین در زمان خلافت اش دوباره زنان و مردان را از هم جدا کرد و شخصی به نام عرفجه با زنان نماز می خواند. در برخی روایات از طریق شیعه و سنی آمده است که وقتی زنان برای رفتن به مسجد اجازه خواستند آنان را منع نکنید. برای نمونه پیامبر(ص) فرمود:

«لا تمنعوا النساء حظوظهن من المسجد إذا استأذنوکم»

هرگاه زنان شما اجازه رفتن به مساجد می خواهند، آنان را از بهره و نصیب شان از مساجد محروم نکنید و مانع نشوید. هم چنین آمده است که پیامبر(ص) فرمود:

«لا تمنعوا اماء الله مساجد الله»

و نیز فرمود: «إذا استأذنت احدکم امرأته الی المسجد فلا یمنعها»

هرگاه همسر یکی از شما اجازه رفتن به مسجد خواست نباید مانع وی شوید. عده ای چنین پنداشته بودند که زنان فقط هنگام روز مجاز به رفتن به مساجد هستند و در نمازهای مغرب و عشا که با تاریکی شب همراه است، زنان نباید برای نماز به سوی مسجد خارج شوند لذا جهت مبارزه با این پنداشت غلط در بعضی از روایات آمده است که هرگاه بانوان اذن حضور در مسجد را در شب هنگام خواستند اجازه بدهید. پیامبر در دو بیان جداگانه می فرماید:

«لا تمنعوا انسائکم من الخروج الی المساجد باللیل»

«اذ استأذن نسائگم باللیلا لی المسجد فأذنوا لهنّ»

زنان خود را در شب هنگام از رفتن به مساجد منع نکنید و چون اذن خواست اجازه دهید.

در شب که خوف بیشتر برای زنان است می فرماید: اجازه دهید پس در روز اولی است که مسجد بروند. مفاد این روایات آن است که زنان از فضایل و آثار معنوی مسجد محروم نشوند و چنانچه زنان بتوانند حجاب اسلامی و شئون زن مسلمان و عفاف را رعایت کنند، فضیلت نماز خواندن در مسجد برای زنان همچون مردان است.

انتهای پیام/ج