به گزارش شبنم ها، ارائه آمارهاي روبه افزايش در رسانه‌ها و رويت به وضوح اين دختران در معابر عمومي، بر نگراني‌ها بيش از پيش دامن مي‌زند و تبعات منفي آن به عنوان يک عارضه و آسيب اجتماعي، تاثير بسيار نامطلوبي بر جامعه مي‌گذارد.
افراد فراري از نظر فردي شرایطی همچون اختلال منش دارند، افرادي ضعيف‌الاراده‌اند، حساس و زودرنج هستند، عقب‌ماندگي تحصيلي دارند و براي امور غيردرسي ارزش بيشتري قائل‌اند، برخي از آن‌ها عقب‌ماندگي ذهني دارند، شخصيت تلقين‌پذير داشته و يا به انحرافات و اختلالات و بيماري‌هاي رواني از جمله صرع، اسكيزوفرني و پارانويا مبتلا هستند و به علت عدم‌تكوين شخصيت، ثبات و انضباط اجتماعي ندارند. اگرچه افراد باهوش در بين آن‌ها اندك نيست. برخي از اينها كه بيشترشان نوجوانند دچار رنج عصبي هستند، بي‌خوابي دارند و احساس گناه آن‌ها را آزار مي‌دهد. دسته‌اي از اين افراد از لحاظ وضع جسمي و رواني سالم و عادي هستند. ممكن است تحت تاثير محيط خانوادگي و محيط تحصيلي براي تفريح و خوشگذراني و يا تقليد از فيلم و ماجراجويي اقدام به فرار كنند.
همچنین از نظر خانوادگي به علت نفاق، ناسازگاري، اعتياد پدر ومادر، تشنج در محيط خانوادگي، طرد و تحقير، كمبود محبت، از هم‌گسيختگي خانواده، طلاق، جدايي، فوت، عدم مراقبت و بي‌توجهي والدين و سرپرستان نسبت به امور تحصيلي ویژه در خانواده‌هاي پرجمعيت، ترس از تنبيه در صورت عدم موفقيت در تحصيل، اقدام به فرار از منزل و ترك تحصيل مي‌كنند. اطفال نازپرورده كه دائم تحت مراقبت، نظارت شديد قرار دارند براي كسب آزادي و استقلال از خانه فرار مي‌كنند.
از نظر اجتماعي نیز اغلب در محيط و منطقه‌اي زندگي كرده‌اند كه براي داشتن حيات شرافتمندانه مناسب نبوده است. در محيط اجتماعي‌شان رفتار ضداجتماعي، آلودگي و اعتياد وجود داشته است. با تيپ بي‌بند و بار و پرخاشگر مواجه بوده‌اند. بدآموزي در زندگي‌شان بسيار بوده است. مشكل انضباطي و اخلاقي داشته‌اند. منطقه زندگي‌شان منطقه شكست، خواري‌ها و سرافكندگي‌ها بوده و اين خود زمينه را براي محدود ساختن فرد و حوزه معاشرتي را فراهم كرده است.
سرقت، اغفال، تکدي‌گري، اعتياد و قاچاق مواد مخدر، سوء استفاده‌هاي کاري و جنسي، روابط نامشروع، روسپيگري و خودکشي از آسيب‌هايي است که دختران فراري دچار آن مي‌شوند.
ايجاد محيط امن و سالم از لحاظ عاطفي و جسماني، گوش دادن به صحبت‌هاي فرزندان، فراهم آوردن فرصت‌هاي مناسب براي فرزندان جهت يادگيري، تصميم‌گيري‌هاي مثبت و سازنده، حمايت فرزندان در زمان احساس تنهايي، پرهيز از انتقاد بيش از حد و تمسخر و تنبيه، تشويق فرزند در كسب موفقيت و صداقت در گفت‌وگو با فرزند از راهكارهاي پيش‌روي خانواده‌ها براي جلوگيري از فرار دختران است.
داشتن يک هدف مشخص در زندگي و پايبندي به سنت‌ها و ارزش‌هاي ديني و اجتماعي مي‌تواند در بالا بردن درک و فهم نوجوانان در تحمل و يا تغيير شرايط نامطلوب به شيوه درست راهگشا باشد، بطوري‌که آنان ديگر فرار را به عنوان بهترين و ساده‌ترين راه انتخاب نکرده و پيش از هر تصميمي عواقب شوم اين اقدام را در نظر بگيرند.
تهیه و تنظیم: اداره برآورد معاونت اجتماعی فرماندهی انتظامی استان همدان
خبرگزاری ایسنا
نسخه مناسب چاپ
دیدگاه شما