به گزارش شبنم ها، دکتر محمد مبارکی در نشست تخصصی کاربرد پژوهش های اجتماعی در نظام سیاست گذاری اظهار کرد: امر اجتماعی نمی‌تواند بر مبنای منطق اقتصادی باشد چراکه منطق اقتصادی سود و بازار است اما امر اجتماعی وفاق و تأمین رضایت اجتماعی است.

وی تصریح کرد: امر اجتماعی نمی‌تواند امر سیاسی باشد چراکه مناسبات قدرت مطرح است اما امر اجتماعی دغدغه اکثریت جامعه، حوزه عمومی و غیررسمی را دارد.

وی ادامه داد: امر اجتماعی نمی‌تواند امر فرهنگی باشد چراکه فرهنگ وظیفه حفظ الگوهای فرهنگی را دارد اما امر اجتماعی برقراری پیوندهای اجتماعی و روابط گرم متقابل بین افراد جامعه است.

مبارکی با اشاره به اینکه در استان همدان امر اجتماعی مورد غفلت واقع شده و از نظام سیاست‌گذاری کنار گذاشته شده است، یادآور شد: عوامل مختلفی باعث شده این امر اجتماعی کنار گذاشته شود از جمله عوامل درونی آسیب شناسی برنامه، مجریان و مخاطبان است به‌طوریکه برنامه‌هایی که توسط ارگان‌های مختلف برگزار می‌شود متناسب با شرایط و بسترهای جامعه استان نیست و در عمل نمی‌توانیم آثارش را مشاهده کنیم.

وی با اشاره به اینکه برنامه‌ها ایده‌آل طراحی می‌شود اما در عمل چیزی نمی‌بینیم، خاطرنشان کرد: برنامه‌ها ایده‌آل است و مشکل ندارد اما علت بی اثر بودنشان این است که شناختی از بستر و شرایط استان نداریم.

مبارکی با طرح این سوال که اجراکنندگان برنامه چقدر آموزش دیده‌اند؟ درباره مجریان برنامه‌ها، بیان کرد: شرط اجرا این است که جامعه در اولویت باشد و مجری باور به امر اجتماعی داشته باشد که می‌توان گفت در حوزه مجریان مشکل داریم.

وی درباره بخش مخاطبان نیز اظهار کرد: در حوزه امر اجتماعی مخاطبان چقدر در سیاست‌گذاری‌ها مشارکت داده می‌شوند؟ آیا شناخت دقیقی از نیاز مخاطبان داریم؟ به طور کلی در این سه بخش مشکل وجود دارد.

دبیر انجمن جامعه‌شناسی شعبه همدان با بیان اینکه در سه حوزه برنامه، مجری و مخاطب مشکل وجود دارد، راه حل این موضوع را توجه به این سه موضوع در امر اجتماعی دانست و افزود: ابتدا مشارکت مدیران اجرایی و باور به امر اجتماعی نیاز است در ضمن باید دانشگاهیان از حالت تئوریک خارج شوند و ارتباط با حوزه عمل و اجرا برقرار کنند.

انتهای پیام