به گزارش شبنم ها به نقل از حیا :  با شروع ماه مبارک رمضان یکی از موضوعاتی که در برنامه‌ریزی بسیاری از خانواده‌ها و افراد قرار می‌گیرد، موضوع افطاری و پذیرایی از روزه‌داران است. البته این موضوع یک امر پسندیده و دارای خیر و برکت و ثواب فراوانی است.

در این باره روایات و احادیث بسیار فراوانی داریم که به ثواب افطاری دادن پرداخته است. با این حال آنچه امروز باعث نگرانی در خصوص این موضوع شده پهن شدن سفره‌های افطاری تجملاتی است.
سفره‌هایی که نه از معنویت در آنها خبری هست نه از سادگی و ثواب و برعکس، به جای معنویت شاهد تجملات، اسراف، بریز و بپاش و چشم و همچشمی و خودنمایی هستیم؛ موضوعی که به هیچ عنوان با روح رمضان سازگار نیست و بر خلاف فلسفه روزه‌داری و ماه مبارک رمضان است.

سفره‌های افطار VIP

بررسی برخی از سفره‌های افطاری در ماه مبارک رمضان خصوصاً سفره‌هایی که در رستوران‌های VIP و تالارهای گرانقیمت در شمال شهر پهن می‌شود به خوبی نشان می‌دهد که این سفره‌ها هیچ سازگاری‌ای با روح رمضان و فلسفه روزه‌داری ندارند.

در حقیقت فلسفه روزه‌داری درک نیازمندان و گرسنگان و احساس قرابت با نیازمندان و تلاش برای رفع نیازهای آنان است، بنابر‌این کسی که از صبح روزه می‌گیرد به امید اینکه لحظه افطار بر سر سفره‌های رنگارنگ و گرانقیمت بنشیند، روزه‌اش تناسبی با فلسفه ماه مبارک رمضان ندارد.
سفره‌های افطاری این روزها گاهی اوقات در حالی پهن می‌شود که خالی از معنویت و مملو از تجملات است و چشم و همچشمی، خودنمایی، اسراف و بریز و بپاش در آنها به چشم می‌خورد که نه تنها شاید نیت میزبان را که ثواب افطاری دادن به روزه‌داران است، برآورده نکند بلکه می‌تواند باعث غضب خداوند نیز شود چراکه اسراف جزو گناهان کبیره است و خداوند در قرآن کریم از اسراف‌کاران به عنوان برادران شیطان نام می‌برد.

حال شما اسراف را در کنار تجملگرایی و چشم و همچشمی قرار دهید و ببینید چه اتفاق بدی می‌افتد در حالی که به طور حتم یک فرد مسلمان فردی است که در ماه مبارک رمضان به دنبال خودسازی است نه اینکه بخواهد خودش را به رخ دیگران بکشد.

افطاری خانوادگی نفری ۴۵ هزار تومان

همین چند شب پیش بود که صحبت از دعوت شدن به مراسم افطاری یکی از بستگان بود که طبق یک روال چندین و چند ساله قرار بود تعدادی از بستگان و اقوام را دعوت کند. یادم هست در سال‌های گذشته میزبان زیر‌زمین خانه‌اش را برای پذیرایی از مهمانان روزه‌دار آماده می‌کرد و سفره افطاری ساده‌ای در زیر‌زمین منزل او پهن می‌شد و حقیقتاً هم خیلی خوش می‌گذشت. اما سه، چهار سالی می‌شود که میزبان به بهانه اینکه جایمان کوچک است، مهمان‌ها اذیت می‌شوند و از این حرف‌ها، مراسم افطاری خود را در تالار برگزار می‌کند که البته با سفره افطار سال‌های گذشته در زیر‌زمین خانه‌اش بسیار تفاوت دارد.

بررسی که می‌کنم متوجه می‌شوم امسال هزینه افطاری برای هر نفر حدود ۴۵ هزار تومان در‌می‌آید. این البته پولی است که تالار به ازای هر مهمان برای افطاری می‌گیرد. محاسبه که می‌کنم متوجه می‌شوم طبق روال همه ساله این بنده خدا امسال هم حدوداً ۲۵۰ نفر مهمان دارد که با این حساب هزینه افطاری امسالش جمعاً می‌شود ۱۱ میلیون و ۲۵۰ هزار تومان و شاید هم با احتساب هزینه‌های جانبی دیگر، این رقم بیش از این افزایش یابد.
وقتی با او در این باره صحبت می‌کنم، می‌گوید: نمی‌شود که افطاری ندهم بالاخره سال‌های سال است که افطاری می‌دهم حالا اگر امسال ندهم مردم چه می‌گویند؟

کاسبی چرب رستوران‌ها

اما در این میان تالارها، باغ‌سراها و رستوران‌ها نیز در ماه مبارک رمضان حسابی کار و بارشان سکه است. رستوران‌های مختلف و تالار‌های گوناگون در کنار باغ‌سراها و دیگر مراکز پذیرایی قبل از شروع ماه مبارک رمضان تبلیغات خود را برای میزبانی از روزه‌داران و برپایی سفره‌های افطار اعلام می‌کنند اما بد نیست بدانید هزینه سفره‌های افطاری در این رستوران‌ها گاه رقم‌های درشتی می‌شود که باور کردنش کمی سخت به نظر می‌رسد.

مثلاً در تبلیغات یکی از رستوران‌ها درباره افطار ماه مبارک رمضان آمده است: بوفه افطار ۳۶هزار تومان، شله زرد، آش، عدسی، سوپ، سبزی، چای، قهوه، نان، پنیر، کره، عسل، زولبیا و بامیه، خرما، مربا، آبمیوه طبیعی (آب پرتقال، آب هندوانه، آب طالبی).
یا یکی دیگر از رستوران‌ها در تبلیغات خود آورده است: کره، نان، چای، آش رشته، حلیم و سالاد بار به همراه چلو کباب و جوجه میکس و قیمه فقط ۴۰ هزار تومان.

افطار ۱۰۰ هزار تومانی که رزرو شده است

این البته پایان کار نیست و در بررسی برخی از تالارها، رستوران‌ها و باغ‌سراها به رقم‌های بسیار بالاتر از این نیز در خصوص سفره افطاری می‌رسم. به گونه‌ای که در تماس با یکی از رستوران‌ها مدیر رستوران البته با بیان اینکه تا پایان ماه مبارک رمضان جا نداریم و همه رزرو شده است، هزینه افطار برای هر نفر را ۸۰ هزار تومان اعلام می‌کند.

بیشتر که بررسی می‌کنم به یکی دیگر از رستوران‌ها برخورد می‌کنم که در تبلیغات خود آورده است: منوی ماه رمضان بوفه کامل بدون غذا ۴۵هزار با غذا ۷۵‌هزار تومان: ‌حلیم، آش، حلیم‌بادمجان، پنیر، زولبیا و بامیه، شله‌زرد، سوپ، نان سنگک، سبزی، عسل، کره، گردو، خرما، کوفته تبریزی، کباب شامی، دو نوع آبمیوه (هندوانه، خربزه) چای، آب، سالاد اندونزی، سالاد ورسای، سالاد میوه، سالاد سزار، مرغ ترش، جوجه‌ کباب سبز، کباب لاری. در کنار زولبیا و بامیه، گردو، پنیر، سبزی خوردن، خرما، عسل، مرباهای مختلف و…!

با یکی از تالار‌های پذیرایی تماس می‌گیرم و درباره هزینه افطار می‌پرسم که با کمال خونسردی می‌شنوم که تا پایان ماه مبارک رمضان هر شب رزرو شده است.

افطاری ۵۰ میلیون تومانی در ماه صیانت نفس!

وضعیت بسیاری از تالارها و رستوران‌ها همین است و با هر کدامشان که تماس می‌گیرم همین پاسخ را می‌شنوم. اما در تماس با یکی از رستوران‌ها از آقایی که پشت خط تلفن است می‌شنوم که می‌گوید: منوی افطار ساده شامل پنیر، خرما، کره، نان، چای، آش رشته، حلیم و سالاد ۳۵ هزار تومان همان منو همراه غذا شامل جوجه کباب، یا چلو‌کباب یا زرشک پلو و سالاد بار ۶۰‌هزار تومان یا همراه با چلو گوشت و سالاد بار ۷۵ هزار تومان برای هر نفر. با یک رستوران دیگر تماس می‌گیرم که مدیر رستوران بعد از کلی تعریف کردن از خدمات رستوران خود می‌گوید:منوی ماه رمضان به دو صورت است؛ یک مدل منوی ساده داریم شامل سوپ و آش، پنیر، کره، خرما، زولبیا، سبزی، فرنی، شیربرنج، حلیم بادمجان و کدو به همراه چای، شیر گرم و آبمیوه و دسر که برای هر نفر ۴۰ هزار تومان می‌شود. وی می‌افزاید: منوی ویژه نیز داریم که در کنار منوی ساده‌ای که ارائه شد همراه با غذاست که از ۵۵ هزار تومان تا ۸۵ هزار تومان متفاوت است و بستگی به نوع غذا دارد.

و اما افطار VIP

اما وقتی با یکی از تالارهای شهر تماس می‌گیرم مدیر تالار از منوی افطار ۱۰۰ هزار تومانی در ماه رمضان می‌گوید و توضیح می‌دهد: منوی ماه مبارک رمضان با خدمات ویژه و به صورت VIP شامل کره، پنیر، حلیم، خرما، آش، زولبیا و بامیه، شله‌زرد، سوپ، نان سنگک، سبزی، عسل، گردو، کوفته تبریزی، کباب شامی، دو نوع آبمیوه و چند نوع سالاد در کنار مرغ ترش به همراه یک پرس چلو گوشت تازه با ته دیگ زعفرانی نفری ۱۰۰‌هزار تومان ارائه می‌شود.

نکته جالب توجه اینجاست که این تالار دارای دو سالن هرکدام به ظرفیت ۵۰۰ نفر است و معمولاً مراسم کمتر از این تعداد را نمی‌پذیرد مگر آنکه هزینه ورودی کل ۵۰۰ نفر پرداخت شود. با خودم فکر می‌کنم اگر فردی بخواهد ۵۰۰ مهمان در این تالار دعوت کند و از آنها در لحظه افطار پذیرایی کند باید ۵۰ میلیون تومان پرداخت کند، ۵۰ میلیون تومان ناقابل.
در کنار این البته باید توجه داشت که ۹ درصد مالیات و ۷ درصد سرویس نیز به قیمت‌های فوق افزوده می‌شود.

فاصله گرفتن از فلسفه رمضان

این همه در حالی است که فلسفه روزه گرفتن آگاهی از وضع افراد بی‌بضاعت و احساس همدردی با آنان است. در پس فلسفه‌های ارزشمند روزه‌داری، افزایش اعتماد به نفس و توانایی مبارزه با سختی‌هاست و وقتی انسان سختی‌ها را پشت سر می‌گذارد و تحمل می‌کند در او احساس رضایتمندی به وجود می‌آید. امروزه برخی افراد این فلسفه‌های ارزشمند را از یاد برده‌اند و همین موضوع باعث شده تجملگرایی در این ماه به نوعی مد تبدیل شود. آنها به جای فکر کردن به بهره‌برداری از ارزش‌های این ماه مبارک، فکر و ذکرشان چگونه بهتر برگزار کردن مهمانی‌ها، سرآمد بودن و رقابت است و افتخار می‌کنند که در فلان رستوران یا سالن افطاری داده‌اند و تنوع غذایی که با آن از مهمانان پذیرایی کرده‌اند، چقدر زیاد بوده است.

این در حالی است که یکی از مهم‌ترین فلسفه‌های ماه مبارک رمضان، تمرین ساده‌زیستی و افزایش اعتماد به نفس با غلبه بر مشکلات و افزایش توانمندی با غلبه بر غرایز است. باید نیتمان خدایی باشد و اگر غیر از این باشد، تحمل سختی‌های گرسنگی، تشنگی و… ارزشی ندارد. پرداختن به مسائل ظاهری در این زمان، مکانیسم دفاعی است برای خودنمایی و تبلیغ خود.
برخی افراد هم احساس اعتماد به نفس پایینی دارند و به همین علت سعی می‌کنند با انجام چنین کارهایی، این ضعف را جبران کنند چون یکی از مکانیسم‌های دفاعی، واکنش‌سازی است؛ یعنی فرد درون خود ممکن است کمبودهایی احساس و بخواهد آن را طوری جبران کند که یکی از این روش‌ها تجملگرایی است. البته این تجملگرایی با رعایت آداب و رسوم مناسب و در حد متعارف و شأن افراد، تفاوت دارد زیرا وقتی مهمانی دعوت می‌شود، باید اصولی را رعایت و مثلاً با غذای سالم، مناسب و متناسب از او پذیرایی کرد.

سفره‌ای ساده، اما سرشار از صمیمیت

همانطور که گفته شد آنچه امروز در برخی از سفره‌های افطار شاهد آن هستیم فاصله گرفتن از فلسفه روزه و‌ روزه‌داری است و در این میان به طور حتم فرهنگ‌سازی، آموزش و اطلاع‌رسانی می‌تواند نقش مهمی در جلوگیری از برگزاری اینگونه مراسم‌های افطاری داشته باشد. کما اینکه خوشبختانه در بسیاری از مناطق شهر خصوصاً در حاشیه شهرها به لطف خدا و به کمک خیرین و افراد نیکوکار شاهد برپایی سفره‌های افطار ساده برای نیازمندان هستیم.

همین چند شب پیش بود که توفیق حضور در یکی از مراسم را پیدا کردم و به اتفاق یکی از خیرین و بانیان این سفره با برکت به منطقه پایین‌شهر رفتم و از نزدیک شاهد برپایی سفره افطار ساده بودم که هر شب در هشت مسجد در این نقطه از شهر پهن می‌شود. افراد زیادی از خوان با برکت سفره رمضان استفاده می‌کنند و هر شب در کنار این سفره افطاری ساده روزه‌داران این منطقه با یک وعده غذای گرم پذیرایی می‌شوند.

دست خودم نیست. حس خیلی خوبی دارم. نشستن در کنار این سفره ساده اما سرشار از صمیمیت حال‌وهوای خاص خودش را دارد، حسی که شاید قابل توصیف نباشد. حسی که با لبخند زیبای کودکی کم‌سن و سال در کنار سفره افطار در مسجد گره خورده است. احساس می‌کنم هیچ وقت نمی‌توانم لبخند شیرین آن کودک را در کنار این سفره افطار ساده در مسجد پایین شهر فراموش کنم.
انتهای پیام/ص