به گزارش پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس، به نقل از ساجده، زن باید گاهی هنگام بیرون رفتن شوهر از خانه او را بدرقه کند و چند قدمی پشت سرش برود و با مرد خداحافظی کند و نیز هنگام وارد شدن مرد به خانه با چهره ای گشاده و خندان به استقبال او برود و اگر چیزی در دست دارد با تکریم از او تحویل بگیرد که این عمل، محبت و صفا و صمیمیت زوجین را مستحکم تر می کند که در این رابطه در روایات آمده است که:

 «جاءَ رجلٌ اِلی َرسولِ اللهِ (ص) فقالَ انَّ لِی زَوجهً اِذا دَخَلت تَلَقَّننی و اِذا خَرَجَت شَیَّعَتنی و اِذا رَأیتَنی مَهموماً قالَت لی، ما یُهمُّکَ اِن کُنتَ تَهتمُّ یَرزقُکَ فَقَد تَکفَّلُ لَکَ به غیرَکَ و اِن کُنتُ تَهتَهمَّ لاَمرِآخِرتکَ فَزادَکَ الله هماً فقالَ رَسولُ الله (ص) انَّ لله عُمّالاً و هَذهِ مِن عُمّالهِ لَها نِصفُ اَجرِالشَّهیدِ».[1]

   مردی خدمت رسول خدا (ص) آمد و عرض کرد همسری دارم که هرگاه وارد خانه می شوم به استقبالم می آید و چون خارج می شوم بدرقه ام می کند و زمانی که مرا اندوهگین می بیند می گوید: اگر برای روزی (مخارج زندگی) غصه می خوری بدان که دیگری (خداوند متعال) آن را به عهده گرفته است و اگر برای آخرت غصه می خوری خدا اندوهت را زیاد کند (بیشتر به فکر آخرت باش) رسول خدا (ص) فرمود: خداوند در روی زمین عاملان و کارگزارانی دارد و این زن یکی از عاملان خداست او نصف پاداش شهید را دارد.

اظهار علاقه و ابراز محبت : یکی دیگر از مؤثرترین چیزهایی که سبب دوستی و استحکام روابط زوجین می شود اظهار علاقه و محبت بر زبان است ولی برخی افراد به گمان اینکه علاقه باید قلبی باشد و در عمل جلوه گر شود، از اظهار علاقه و محبت پرهیز می کنند و آن را نوعی ریا می شمارند، روشن است که علاقه باید قلبی باشد و در عمل آشکار شود، اما بیان آن نیز در جای خود لازم است. گاه زن نسبت به علاقه شوهر دچار تردید می شود و نشانه صریح و اعتماد بخشی نمی باید که به او آرامش دهد. در این موقعیت بیان علاقه، همچون آبی است که بر آتش درون او پاشیده می شود و او را از التهاب درونی رها می سازد.

زوج جوانی که با هم پیمان زناشویی را می بندند معمولاً بر مبنای علاقه درونی و عشق پاکی است که به یکدیگر دارند اما آن چه که در اسلام تأکید شد و محبت و الفت را میان زوج جوان افزایش می دهد اظهار و ابراز آن است که امام صادق (ع) در این رابطه فرموده اند:

«اذا اَحبَبتَ رَجُلاً فَأخبِرهُ بذلکَ فانَّه أَثبتَ لِلمَودهِ بَینَکُما»[2]  هرگاه شخصی را دوست داشتی دوستی خود را به او اعلام کن، زیرا این عمل انس و الفت را بین شما پایدار تر می کند.

البته از آن جایی که مردان قوی و خشن تر هستند و زنان موجود لطیف و حساس هستند باید همیشه مرد، به زن اطمینان دهد که از طرف او حمایت می شود و قطعاً این کار به نفع هر دوی آنها می باشد و شادابی و شیرینی آن را نظاره گر خواهند بود . [3]

پیامبر اکرم (ص) فرمودند که: «قولُ الرُّجلِ لِلمَراهِ اِنّی اُحبُّکَ لایَذهبُ مِن قَلبِها ابداً»  گفتن مرد برای همسرش که دوستت دارم،هرگز از دل زن بیرون نمی رود.

بنابراین زن و مردی که در پی تحصیل سعادت و خوشبختی تن به زندگی مشترک می دهند باید بدانند که آن چه که در تحصیل سعادت و خوشبختی زندگی زناشویی نقش اساسی را دارد ابراز محبت و تکریم یکدیگر است.

3. محمد عارف، صداقت، مهارتهای زندگی، ص45.

زهره رستمی / دانشنامه سطح 2 حوزه

انتهای پیام/