به گزارش شبنم ها، «ممکن است ظاهر زننده‌ای داشته باشد؛ داشته باشد. بعضی از همین هایی که در استقبالِ امروز بودند خانم هایی بودند که در عرف معمولی به آنها میگویند «خانم بدحجاب»؛ اشک هم از چشمش دارد میریزد. حالا چه کار کنیم؟ ردش کنید؟ مصلحت است؟ حق است؟ نه، دل، متعلق به این جبهه است؛ جان، دلباخته‌ی به این اهداف و آرمان‌هاست. او یک نقصی دارد. مگر من نقص ندارم؟ نقص او ظاهر است، نقص‌های این حقیر باطن است؛ نمی‌بینند. "گفتا شیخا هر آنچه گوئی هستم / آیا تو چنان که مینمائی هستی؟" ما هم یک نقص داریم، او هم یک نقص دارد. با این نگاه و با این روحیه برخورد کنید. البته انسان نهی از منکر هم میکند؛ نهی از منکر با زبان خوش، نه با ایجاد نفرت.»

اینها بخشی از اظهارات رهبر معظم انقلاب در دیدار علما و روحانیون خراسان شمالی در مهرماه سال91 است که ایشان بیان متفاوتی را از قضاوت درباره بدحجابی ایراد فرمودند.

توجه به فرمایشات مقام معظم رهبری از آن جهت حائز اهمیت است که بدانیم قرار نیست به مقوله حجاب، با نگاهی دگم و بسته بنگریم. حجاب در عین حال که امری واجب است اما فرهنگ‌سازی و آموزش نیز در قبال آنکه لازم و ضروری به نظر می‌رسد. چرا که رهبر انقلاب نیز در این باره می‌فرمایند: « فرضاً دختری که حجاب کاملی ندارد اما شب قدر یا در مجلس دعای کمیل شرکت و به درگاه خداوند تضرع می‌کند و یا در راهپیمایی ۲۲ بهمن تصویر امام را می‌گیرد، نمی‌توان گفت که بی‌دین است بلکه نمی‌داند حجاب اسلامی چیست که باید او را توجیه کرد. باید در باب حجاب کتاب نوشت و از طرق مختلف مانند فیلم‌های تلویزیونی حجاب را تبیین و افراد ناآگاه را ارشاد کرد»

پس بیان مطالب مذکور در گزارش شماره قبلی و مقال پیش‌رو تنها و تنها با هدف روشنگری دختران جوان و والدین آنهاست تا پاسخ روشنی برای این سوال پیدا شود که «براستی چرا برخی دختران چادری حتی از مانتویی‌ها هم بیشتر جلب توجه می کنند!» پر بیراه نیست اگر مدعی شویم، متاسفانه محل رشد چنین دخترانی اتفاقا خانواده های مذهبی هستند؛ چرا که جوامع خانوادگی غیرمذهبی تکلیفشان روشن است و نمود آنها را می توان با ظهور دختران و زنان مانتویی بدحجاب و حتی بدحجاب ملاحظه نمود، اما دختری که چادر به سر دارد و بویی از حجاب نبرده، بی شک رگ و ریشه ای در خانواده ای مذهبی دارد!

 در گزارش های قبلی مواردی نظیر چادری بودن، بی کلاسی است!، عدم تبیین فواید حجاب برتر برای دختران، والدین افراطی-چادری های اجباری، مادران چادری و دختران بدحجاب را مورد نقد و بررسی قرار داد و در این شماره به موارد ذیل الذکر خواهیم پرداخت:

چادر محدودیت است!

برخی معتقدند و سعی دارند این تفکر را به جامعه القا کنند که چادر محدودیت است و زن چادری هیچ حقی برای ظهور و بروز در اجتماع ندارد و حتی اگر حق هم دارد، حجاب چادر اجازه این امر را به او نمی دهد؛ به عبارت دیگر، چادر برای زن چادری محدودیت به بار می آورد!

البته ناگفته نمایند برخی برخوردها و عدم فرهنگ سازی مناسب و عدم حمایت مسئولان ذیربط، نیز در این امر بی تاثیر نیست اما تجربه ثابت کرده چه بسیار زنان محجبه و چادری که چه در عرصه های علمی و چه در امور اداری و کاری به درجات عالی پیشرفت دست یافته اند.

شیما.خ که دانشجوی رشته نقشه‌کشی - معماری است با بیان اینکه چه کسی دیده که یک معمار با چادر نقشه کشی  کند یا سر ساختمان حاضر شود؟!، می گوید: من بعد از ازدواجم حتما به خاطر حفظ شأن چادر هم که شده، آن را کنار می‌گذارم؛ فعلا بنابر سنت خانواده انواع چادرها از ملی، عربی، دانشجویی و... را امتحان کرده ام اما هیچ کدام به اندازه شال و روسری نمی‌تواند انسان را زیبا کند!

وی ادامه می‌دهد: جامعه خود تشویق کننده ما به سوی تیپ‌های امروزی و آرایش کردن است، وقتی وارد دفتر گروه می شویم و رئیس گروه با مهربانی و حوصله جواب دختران آرایش کرده و مانتویی را می‌دهد و دختران چادری یا پسرانی که محاسن دارند را تحویل نمی‌گیرد، تنها راه مقبولیت اجتماعی هم رنگ شدن با جامعه است.

دیگری می‌گوید: بیش از شش سال است که از دانشگاه رشته حسابداری فارغ التحصیل شده‌ام دو سال است ازدواج کرده‌ام اما شش ماه است که توانسته‌ام کار مناسب پیدا کنم! رشته ما طوری است که بیشتر شرکت‌ها به ویژه شرکت‌های خصوصی به مهارتمان احتیاج دارند شاید برایتان جالب باشد که با حجاب چادر هر جایی که رفتم مرا نپذیرفتند! بیشتر افراد فکر ‌می‌کنند خانم‌های چادری آداب معاشرت نداشته و توان جلب و رضایتمندی مشتری را ندارند! بعد از انتخاب مانتو و کمی رسیدن به ظاهر خود توانستم کار مناسبی پیدا کنم!

اینها واقعیاتی است در لایه های پنهان جامعه که نباید از آنها غافل شد. مدیرانی که مدام دم از فرهنگسازی در زمینه حجاب می زنند، تا کنون چه گام های موثری را برای استخدام زنان محجبه و چادری برداشته اند؟!

زهرا همدانی، دانش‌آموز سال آخر دبیرستان هم چادر را به عنوان حجاب انتخاب کرده است اما چادرش به زمین می‌کشد و مقنعه اش هم تا لاله گوشش را نمایان کرده است! او می‌گوید: چادر آزادی‌های مرا می‌گیرد. من به کلاس موسیقی و نقاشی می‌روم و سر کردن چادر آن هم به رنگ مشکی در تابستان برایم سخت است.

وی می‌گوید: مردم از دخترهای چادری توقع برخی از کارها را ندارند، مثلا دختر چادری نباید به کلاس موسیقی یا عکاسی برود! اما وقتی کمی به خودت می‌رسی نظرات آنها عوض می‌شود و می‌گویند: کلاس نقاشی می‌روی؟ خب به تیپت می‌آید!

اگر برای حضور اجتماعی دختران و زنان چادری محدودیتی قائل نبودند حتما چادرم را محکم‌تر و باوقارتر سر می‌کردم.

صداوسیما؛ مروج اصلی چادری های بدحجاب!

رسانه ملی را بی شک باید یکی از گسترده ترین ابزارهای فرهنگساز در جامعه قلمداد کرد. ابزاری که به همان اندازه که در فرهنگسازی می تواند موثر باشد، ضدفرهنگ را نیز براحتی می تواند به جای فرهنگ جا بیندازد!

معصومه.ش علاوه بر دید نسبی جامعه به چادر و دارندگان حجاب کامل اسلامی، می‌گوید: شما خودتان قضاوت کنید در فیلم‌‌های تلویزیونی اگر هم خانم چادری و حتی مذهبی را نشان می‌دهند مانند عروس آرایش کرده است! شما به گویندگان خبر و یا مجریان زن صدا و سیما توجه کنید همه آنها با چادر آرایش های غلیط دارند! این خود فرهنگ چادر به سر کردن و همچنین داشتن آرایش و ... را در جامعه ترویج می‌کند.

هرچه جامعه هدف رسانه وسیع‌تر و گسترده‌تر، انتظارات و توقعات از آن هم بالتبع بیشتر می شود، اما سوالی که باقی است این است که براستی مدیران رسانه ملی توانسته اند گام های موثری برای ترویج حجاب اسلامی بردارند یا به قول آن ضرب المثل معروف، «آمدند ابرو را درست کنند؛ چشمش را هم کور کردند!» دخترانی که قرار بود با تشویق رسانه ملی چادری شوند، چادری شدند اما یک دختر چادری بدحجاب با هفت قلم آرایش!

به نظر می رسد چنانچه پرچمداران عرصه فرهنگ نتوانند طی سالیان آتی با برنامه ریزی مناسب فکری به حال حجاب زنان و دختران این جامعه اسلامی نمایند، نه تنها وضعیت حجاب از این هم بدتر خواهد شد، بلکه به قول شیما.خ دانشجوی 20 ساله تهرانی، دیگر نه از حرمت چادر چیزی باقی خواهند ماند و نه از حیای زن ایرانی!

گروه گزارش طنین یاس

انتهای پیام/