به گزارش شبنم ها دکتر زهره شجاع ابیانه، جراح و متخصص زنان، زایمان و نازایی در باره شیوه تشخیص این بیماری و راه های درمان آن به خبرنگار جام جم آنلاین گفت: فیبروم شایع ترین توده لگنی در خانم هاست که عوامل ژنتیکی محیطی و هورمونی در بروز آن موثر است. معمولا این بیماری در سنین باروری یعنی سن 25 تا 40 سالگی مشاهده می شود و حدود 50 درصد خانم ها اغلب مبتلا به این بیماری هستند بدون این که با مشکل خاصی روبرو شوند.

وی در مورد چگونگی درمان این بیماری افزود: فیبروم درمان دارویی ندارد البته داروهایی هستند که رشد فیبروم را متوقف می کند در کل شیوه درمان دارویی کامل برای این بیماری وجود ندارد و در صورت لزوم بهترین راه عمل جراحی است.

این پزشک زنان در مورد «کیست» هم اضافه کرد: کیست همان توده های خوش خیم و پولیپ در جداره های رحم است.که جای چندان نگرانی ندارد.

وی افزود: معمولا فیبروم در سن یائسگی از بین می رود و شایع ترین علامت آن نیز خونریزی شدید است که با قاعدگی های دردناک و احساس سنگینی در پایین شکم یا تکرر ادرار همراه است.

فیبروم‌ها بر اساس محل آن‌ها در رحم تقسیم بندی می‌شوند. شایع ترین محل وجود آن‌ها «اینترامورال» (داخل عضله رحم)، «ساب سروزال» (به صورت توده برجسته‌ای خارج رحم) و زیر مخاطی (داخل حفره رحم) است. نوع سوم یعنی زیر مخاطی از همه موارد نادرتر است.

دکتر ابیانه با اشاره به اینکه تنها راه تشخیص این بیماری از طرق سونوگرافی است گفت :لازم است اندازه فیبروم هر 6ماه با انجام سونوگرافی تعییین شود.البته همه این ها به سن بیمار مربوط است زمانی بیمار جوان و دچار خونریزی شدید است و تصمیم به باردار شدن دارد یا موقعی که بیمار ازدواج نکرده است در این دو حالت پزشک اول باید به درمان دارویی می پردازد تا خونریزی کنترل و فیبروم کوچک تر شود. اما در سنین بالا معمولا فیبروم به خودی خود از بین می رود ولی اگر خونریزی شدید باشد و درمان دارویی جواب ندهد پزشک از طریق جراحی شکم فیبروم را تخلیه کرده و در مواقعی هم مجبور به در آوردن رحم است که این عمل در دخترخانم ها به ندرت انجام می شود.

به گفته این پزشک متخصص، فیبروم در بارداری هیچ مشکلی ایجاد نمی کند حتی بزرگ هم می شود ولی دردسر خاصی ندارد شاید کمی بیمار درد خفیف پیدا کند که با مسکن برطرف می شود.البته گاهی فیبروم روی جفت قرار می گیرد که آن وقت شانس سقط را افزایش می دهد ولی بعد از زایمان خود به خود تومور کوچک می شود.