رمان «در من هوا سرد است» نوشته طیبه نجیب را باید در زمره نوع اول از این رمان‌ها دانست. رمانی که سعی کرده از زبان راوی اول شخص به درون زندگی یک زن در بطن زیست اجتماعی ایران سفر کرده و روایتی از اندیشه و زیست آنها ارائه دهد.