به گزارش شبنم ها ، امیرمؤمنان علی (ع)، شیرمرد خیبر است و حامی پیامبر، مظلوم سقیفه است و مأمور به سکوتی چندین ساله و ناظر حرمت‌شکنی همسر. علی (ع)، مجموعه‌ای از اضداد است و شناخت او از دریچه نگاه بانویی که تنها کفو و هم‌رتبه و هم‌ردیف او است، نگاهی است وسیع و واقع‌بینانه و بی‌طرفانه؛ چراکه معصوم حرفی به گزافه یا اغراق نمی‌گوید.
در این مقاله نگاهی خواهیم داشت به سخنان زهرای مرضیه سلام‌الله‌علیها درباره امیرمؤمنان علی علیه‌السلام؛ تا حضرت را از نگاه بانو ببینیم و بشناسیم.
مقام معنوی علی علیه‌السلام
- حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها در بیان جایگاه امیرمؤمنان علیه‌السلام می‌فرمایند: «او پیشوایی الهی و ربانی است؛ تجسم نور و روشنایی است؛ مرکز توجه تمامی موجودات و عارفان است، فرزندی پاک از خانواده پاکان؛ گوینده‌ای حق‌گو و هدایت‌گر است و مرکز و محور امامت و رهبری» (1)
- زهرای اطهر سلام‌الله‌علیها مقام رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم و علی علیه‌السلام را این‌گونه شرح می‌دهد: «حضرت محمد و علی، والدین این امت هستند؛ اگر از آن دو پیروی شود، از انحرافات دنیوی و عذاب همیشگی آخرت نجات می‌یابید و از نعمت‌های متنوع و وافر بهشتی بهره‌مند خواهید شد.» (2)
جایگاه امامت و ولایت علی علیه‌السلام
- حضرت زهرای سلام‌الله‌علیها می‌فرماید: خدا را شاهد می‌گیرم كه از رسول خدا شنیدم: علی بهترین کسی است که او را جانشین خود در میان شما قرار می‌دهم. علی، امام و خلیفه بعد از من است و دو فرزندم (حسن و حسین) و 9 نفر از فرزندان حسین، پیشوایان و امامان پاک و نیک‌اند که اگر از آن‌ها پیروی کنید، آنان را هدایت‌گر و هدایت‌شده خواهید بود و اگر با آنان مخالفت کنید، تا روز قیامت اختلاف در میان شما حاکم خواهد شد.» (3)
- حضرت فاطمه سلام‌الله از راویان حدیث غدیرند، ایشان نقل می‌کنند: «آیا فراموش کردید سخنان رسول خدا را در روز غدیرخم (که فرمود): هر که من مولا و رهبر او هستم، علی(ع) مولای اوست؟ و این سخن: (یا علی!) موقعیت تو نسبت به من، همانند موقعیت هارون به موسی است.» (4)
حمایت از ولایت
روزهای پس از رحلت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم، روزهای سخت و تاریکی بود. روزهای ضایع‌شدن حق و شأن و حرمت خاندان نبی اسلام؛ روزهای تنهایی و غربت آل‌الله، روزهایی که زهرا سلام‌الله، پشت بود و پناه، برای امیر امیران عرب.
- ام‌سلمه از آن روزها می‌گوید و زمانی‌که از حال دختر پیامبر خدا پرسیده بود و حضرت در جواب گفته بودند: «صبح کردم در میان حزن شدید و اندوه عظیم؛ درحالی‌که پیامبر از دست رفته و وصی او مظلوم واقع شده است. سوگند به خدا! حشمت و عظمت افرادی دریده و نابود شد که بر خلاف حکم خدا در قرآن و سنت و سفارش پیامبر (ص) در تأویل و تفسیر قرآن، حق امامت او را غصب کردند و به دیگران سپردند.» (5)
- زهرای مرضیه سلام‌الله‌علیها به دفاع از ولایت برمی‌خیزد و در میان خطابه بلندش در مسجد مدینه در بیان فضایل امیرمؤمنان می‌فرماید: «(پس از بعثت) هرگاه مشرکین آتش جنگ برافروختند، خدا آن را خاموش کرد و هرگاه شیطان سربرداشت یا مشرکی از مشرکین ندا داد یا یورش آورد، رسول خدا، برادرش علی را در کام سختی‌ها و شعله‌ها می انداخت؛ و علی بر جای ننشست تا بر سر و مغز مخالفان کوبید و با شمشیر، مشکلات و تهاجمات را از سر راه برداشت. او رنج‌ها را برای خدا تحمل و در تحقق امر الهی تلاش کرد. کسی که یار نزدیک رسول خدا و بزرگ و سرور دوستان خدا بود. (همواره) دامن همت به کمر زده، نصیحت‌گر، تلاش‌گر و کوشا بود. در راه خدا از سرزنش سرزنش‌کننده‌ای بیم به خود راه نداد؛ درحالی‌که شما (مردم) در رفاه و آسایش زندگی آرمیده بودید.» (6)
- بزرگ بانوی اسلام، در بستر بیماری، برای زنان مهاجر و انصار، جانشینی جانشین پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم را چنین توصیف می‌کند: «به خدا سوگند! اگر پای در میان می‌نهادند و علی را بر زمام اموری که پیغمبر برعهده او نهاده بود، می‌گذاردند و این حجت واضح را پذیرا می‌شدند، ایشان را به آسانی به راه راست می‌برد و حق هر یک را به او می‌سپرد؛ چنان‌که کسی زیانی نبیند و هرکس میوه آن‌چه کشته است، بچیند. این شتر را سالم به مقصد می‌رساند و حرکتش برای کسی رنج‌آور نبود و تشنگان عدالت را از چشمه سرشار و زلال حقیقت سیراب می‌کرد؛ چشمه‌ای که آب زلال آن فواره‌زنان از هر طرفی جاری است و هرگز رنگ کدورت نپذیرد.» (7)
- و در واپسین روزهای زندگی زمانی‌که امیرمؤمنان علیه‌السلام علت گریه‌های ایشان را پرسید، در جواب گفت: «به خاطر آن‌چه پس از من به تو خواهد رسید، گریه می‌کنم.» (8)
پی‌نوشت
1. ریاحین الشریعه، ج۱، ص93/ فرهنگ سخنان فاطمه زهرا، ص27.
2. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۲۳، ص۲۵۹.
3. بحارالانوار، ج36، ص353.
4. علامه امینی، الغدیر، ج1، ص197.
5. بحارالانوار، ج 28، ص 205.
6. بحارالانوار، ج53، ص19؛ ج43، ص156 و214.
7. طبرسی، الاحتجاج، ج1، ص288-289.
8. الاحتجاج، ج1، ص288.
انتهای پیام